به گزارش سرویس مقالات کامپیوتر قرچک آنلاین ;تجارت الکترونیک واژه‌ای است که امروزه در مقالات و ادبیات بازرگانی و تجارت و رسانه‌های عمومی بسیار به گوش می‌رسد. این پدیده نوین هم به علت نوپابودن و هم به علت کاربردها و زمینه‌های بسیار متنوع فعالیت، نزد مراجع گوناگون تعاریف مختلفی دارد.
همچنین تجارت الکترونیک پدیده‌ای چند رشته‌ای است که از طرفی با پیشرفته‌ترین مفاهیم فناوری اطلاعات و از سوی دیگر با مباحثی مثل بازاریابی و فروش، مباحث مالی و اقتصادی و حقوقی پیوستگی دارد. از این‌رو تعابیر گوناگونی از آن پدید آمده است.
برخی فکر می‌کنند تجارت الکترونیک به معنی انجام امور تجاری بدون استفاده از اسناد و مدارک کاغذی است. برخی دیگر تبلیغات بر روی اینترنت و حتی خود اینترنت را مترادف با تجارت الکترونیک می‌دانند. برخی دیگر تصور می‌کنند تجارت الکترونیک یعنی سفارش دادن کالاها و خدمات و خرید آنها به وسیله رایانه. همه دیدگاههای بالا بخشی از مفهوم تجارت الکترونیک را پوشش می‌دهند اما کامل نیستند.
تعاریف تجارت الکترونیک:
سازمان ها و موسسات علمی و تحقیقاتی و مراکز تجاری معتبر جهانی و پژوهشگران فعال در زمینه تجارت الکترونیک چندین تعریف از تجارت الکترونیک ارائه کرده‌اند.
تعریف لینچ و لیندکوئیست: تجارت الکترونیک به معنای مبادله محصولات و خدمات در مقابل پول با استفاده از توانایی های اینترنت است.
کالاکوتا و وینسون دو پژوهشگر مشهور تجارت الکترونیک در کتاب خود به نام «مرزهای تجارت الکترونیک» آن را این‌طور تعریف می‌کنند: “تجارت الکترونیک واژه معادلی است برای خرید و فروش محصولات، خدمات و اطلاعات به‌وسیله زیرساختارهای شبکه‌ای”
گروه کاری فناوری زیرساختارهای اطلاعاتی و کاربرد آن (IITA) یک تعریف کارکردی از تجارت الکترونیک ارائه می‌کند: “تجارت الکترونیک ارتباطات، مدیریت داده‌ها و خدمات ایمنی را یکپارچه می‌سازد تا کاربران تجاری در سازمان های گوناگون بتوانند به صورت خودکار اطلاعات را مبادله کند”.
ولادیمیر زواس در مقاله خود به نام ساختار و آثار کلان تجارت الکترونیک بیان می‌دارد: “تجارت الکترونیک به معنی سهیم شدن در اطلاعات، حفظ ارتباطات تجاری و هدایت مبادلات بازرگانی به وسیله شبکه‌های ارتباطی است”.
باتوجه به تعاریف فوق شاید بتوان تجارت الکترونیک را این‌طور تعریف کرد که تجارت الکترونیک به معنی اطلاع رسانی، تبلیغات و خرید و فروش کالاها و خدمات و حفظ و برقراری روابط تجاری از طریق سیستم‌های مخابراتی و ابزارهای پردازش داده‌ها است.
ویژگی اصلی همه این فعالیت ها تسهیل فرایندهای تجاری، حذف فرایندهای غیرضروری در انجام امور بازرگانی و کاهش هزینه‌ها ازطریق بهبود و افزایش هماهنگی، کاهش هزینه‌های اداری به ویژه هزینه مکاتبات و کاغذبازی و بهبود دسترسی به بازار و افزایش تنوع برای مشتریان به معنای عام است.
مهمترین ویژگی تجارت الکترونیک از دیدگاه بازاریابی، برقراری ارتباط سازمان یا فرد با کل مخاطبان و سازگار ساختن محصولات و خدمات با نیازهای فرد – فرد آنهاست. برآیند این عمل رقابت شدید، تنوع عرضه‌کنندگان و محصولات و خدمات آنها و درنتیجه کاهش هزینه‌ها و افزایش رضایتمندی مشتریان است.
نکته مهمی که باید به آن توجه داشت این است که موضوع تجارت الکترونیک، موضوع فناوری و دانش فنی نیست. در بحث تجارت الکترونیک بیشتر هدف شناخت الگوهای جدید تجارت و ارتباطات موجود در محیط الکترونیکی است. همچنین باید توجه داشت که تجارت الکترونیک مجموعه‌ای است از فناوری های مخابراتی، پردازش و ذخیره داده‌ها در ارتباط با بازارها، سازمان ها، مشتریان، واسطه‌ها و سیستم‌های پرداخت الکترونیکی.
پیدایش تجارت الکترونیک
تجارت الکترونیک به شیوه امروزی در دهه ۱۹۶۰ برمبنای (EDI) شکل گرفت. درواقع مبادله الکترونیک داده‌ها را می‌توان پدر تجارت الکترونیک امروزی به‌حساب آورد. با گذشت زمان و پدیدآمدن ابزارهای ذخیره و بازاریابی و پردازش داده‌ها و دسترسی عامه مردم و سازمان ها و همچنین پیشرفت فناوری های مخابراتی و شبکه‌های رایانه‌ای گسترده، فرصتی پدید آمد که بازیگران صحنه تجارت آن را بسیار سودمند یافتند.
تجارت الکترونیک نیم قرن پیش درBERLIN AIRLIFT ریشه گرفت. این فعالیت به مبادله الکترونیک داده‌ها بدل گردید یعنی تبادل اسناد استاندارد شده الکترونیکی مربوط به مبادلات از یک رایانه به رایانه دیگر. اگرچه، آنچه هم‌اکنون می‌توان نام تجارت الکترونیک سنتی بر آن نهاد تنها بهEDI محدود نمی‌شده است و دامنه گسترده‌ای از شکل های گوناگون پیام، رمزینه (BARCODE) و پرونده‌ها را در حاشیه ارسال رایانه‌ای اسناد، در بر می‌گیرد.
طی بیست سال گذشته یکی از روندهای عمده در گسترش تجارت الکترونیک، کاهش چشمگیر قیمت سخت‌افزارهای رایانه‌ای و مهمتر از آن ایجاد استانداردهای جهانی برای توسعه سخت‌افزارها بوده است.
چنین فرایندی را استانداردسازی یکپارچه سیستم‌های باز می‌نامند. در مورد نرم‌افزارها نیز چنین روندی وجود داشته است اما استانداردهای نرم‌افزاری هنوز به اندازه استانداردهای سخت‌افزاری یکپارچه و سازگار نیستند.
روند بعدی پس از یکپارچه‌سازی و استانداردکردن، پدیدآمدن امکانات شبکه‌ای و توانایی ارتباط میان سیستم‌های گوناگون رایانه‌ای بوده است. شبکه‌های ارتباطی به این ترتیب مهمترین نقش را در اطلاع‌رسانی و سهیم شدن در اطلاعات بازی کرده‌اند.
مهمترین این شبکه‌ها در دهه ۱۹۶۰ جهت انجام همکاری های تحقیقاتی میان واحدهای نظامی گوناگون در وزارت دفاع آمریکا شکل گرفت. این شبکه که “رپانت” نام داشت مبنای اولیه اینترنت امروزی به‌شمار می‌رود.
امروزه به لطف کاهش چشمگیر قیمت سخت‌افزارها و انعطاف‌پذیری و سازگاری استانداردهای نرم‌افزاری، امکان مبادله اطلاعات در سطح جهان با هزینه‌های اندک برای عامه مردم فراهم شده است. مبنای اصلی و بنیادی تجارت الکترونیک دسترسی سریع، ارزان و آسان به اطلاعات است.
ثبت دیدگاه